علی روشنی کلبه ما

سلام بر دردونه ی خونه ی ما عزیزخاله جون شعرای قشنگ یاد گرفته و برامون میخونه که ما رو غرق لذت و شادی میکنه از بس که این پسر شیرین شعر میخونه.وقتی علی جون شعرها رو میخونه با حرکات دست همراهه که این پسر رو خوردنی تر میکنه.حتی وقتی داریم باهم میخونیم و بهت یاد میدیم هم دقت میکنه که چه حرکتی داریم انجام میدیم که پسری هم همون حرکتو انجام بده. دوکتور چه مهلبونه درد منو میدونه با شوخی و با خنده میگه ملیض توچولو      توچولوی موچولو برو بشن تو خونه         دوای تو همینه تاکه بشی سلامت        خوشحال و ...

سلام بر گل پ سر خونه ی ما راستش از اغاز سال جدید تا کنون که ۵ روز میگذره خاله جونم رودرست و حسابی ندیدم.یا علی جون مشغول دید و بازدید و عیدی گرفتن بوده و یا اینکه مهمون داشتن.دیروز هم که به همراه یکی از دوستانشون راهی شدن تهران مسافرت!احتمالا که این وقت سال تهران خلوته علی جون رفته تهران گردی. خاله جونم ها پو خیلی دوست داره طوری که بخاطر  اقا سگه لج میکنه که بریم باغ هاپو ببینیم.برای همین یه دونه سگ  پاکوتاه بابایی براش گرفته! میدونید علی چیکار کرد؟ارمیا از اولین روز عید سرمای شدیدی خورده و اصلا حال نداشته.وقتی ما رفتیم خونه ی علی جون عیددیدنی .علی کوچولو. و دادا که علی بهش گاهی وقتا میگه:آمیا داشتن باهم...